Piszemy opowiadanie

Wysłany: Czw 19:10, 06 Mar 2008

to mój przyjaciel (ta niezdara ^^). Zapytał jak się czuję. Nie wiedziałam co odpowiedzieć.

Wysłany: Czw 20:03, 06 Mar 2008

Postanowiłam mu się wyżalić. Opowiedziałam mu wszystko, co mi się przydarzyło, a on cierpliwie słuchał i pocieszał.

Wysłany: Pią 22:39, 07 Mar 2008

Ale oczywiście nie byłoby to moje życie, gdyby komórka nagle się rozładowała. Zresztąd może to i dobrze, bo poczułam zapach przypalania. No tak! Ziemniaki. I czy naprawdę byłoby możliwe, że ktoś tak przystojny zakochał się we mnie?

Wysłany: Pią 23:32, 07 Mar 2008

Poleciałam do kuchni, ciągle rozważając tę kwestię.
W małym pomiesczeniu z białymi meblami mnóstwo było dymu.
-Kucharką to ty nie zostaniesz - usłyszałam.

Wysłany: Nie 17:24, 09 Mar 2008

Ale nie widziałam skąd, bo byłam sama w domu. Czyżbym zwariowała?! Ale to był męski głos. Zaraz, zaraz. Jak go skądś znam. Przecież to...

Wysłany: Nie 17:29, 09 Mar 2008

była moja siostra cioteczna! Najpiękniejsza, najzgrabniejsza, najmądrzejsza, najsprytniejsza, najzdolniejsza. Słowem Naj, a nie człowiek.

Wysłany: Nie 17:51, 09 Mar 2008

Franswestyta, ale jaki kochany! Z jej pomocą na pewno zdobędę Przystojniaka. Od razu powiedziałam jej co i jak i wzięłyśmy się do pracy.

Wysłany: Nie 17:53, 09 Mar 2008

Zaczęła mnie malować, czesać, przebierać. Czułam się, jak lalka w rękach niewyżytego dziecka. Przy życiu podtrzymywała mnie tylko myśl o tym, że w ten sposób zdobędę przystojniaka.

Wysłany: Nie 18:18, 09 Mar 2008

I kiedy po sześciu (!) godzinach spojrzałam w lustro, efekt przeszedł moje najśmielsze oczekiwania. Wyglądałam naprawdę ładnie! Co teraz zrobić? Wrócić na plaże i go poderwać, zgodnie z radami Rafaeli.

Wysłany: Nie 22:23, 09 Mar 2008

Ubrałam jedne z jej szpilek i pouczona, jak mam chodzić, ruszyłam przed siebie. Przypomniał mi się program `Chwila Prawdy` i zaczęłam wyobrażać sobie, że jestem taką właśnie bohaterką show, przy czym dla mnie nagrodą miał być nie nowiutki samochód, ale Ideał.