Książki, przy których płakałyście

Wysłany: Nie 14:14, 18 Mar 2007

Prawda? Mają w sobie coś takiego Wink

Wysłany: Nie 19:55, 18 Mar 2007

Mnie zawsze rusza los Polaków. I Żydów.
że to było takie niesprawiedliwe. I że Polscy bohaterowie byli zwykłymi ludźmi, a zarazem takimicudownymi Wink

Powracając do "Ani z Zielonego Wzgórza" to strasznie płakałam jak umarł Mateusz... Nienawidzę tego fragmentu XD

To jak ja.

Zawsze na tym ryczę, jak głupia, bo uwielbiam Mateusza Very Happy

dokładnie xD. Dlatego zawsze to omijam i czytam fragmenty z Gilbertem xD

Jak Gilbert umierał, to też chciało mi się płakać, ale popłakałam się dopiero, jak się okazało, że przeżyje, bo stwierdziłam, że to wyjątkowo romantyczne Razz

Ja też xD. Cho starałam się dzielnie trzymać to i tak mi niezbyt wyszło Very Happy

A myślałam, że to tlyko ja taka wariatka Razz

Ale to wina Montgomery, bo jak czyta się jej książki, to po prostu nie sposób nie ulegać emocjom

Tak jak tamten fragment z chłopcem od skrzypiec w "Opowieściach z Avonlea"
Wtedy też płakałam Very Happy

Ja też!
To było piękne - nawet nie było wyjątkowo smutne, ale było po prostu nadzwyczaj piekne Wink

No właśnie!
Nie musiało być smutne, żeby wycisnąć łzy Wink

Tutaj ktoś powinien zacytować Gaardera z "W zwierciadle, niejasno", bo tam było też napisane o pięknie i dlaczego przez nie płaczemy. Jak to czytałam, to też płakałam Wink

Jeszcze popłakałam się w książce Balsam dla duszy nastolatki. Była taka historia o chłopaku, który musiał uśpić kota. Za każdym razem, jak to czytam płaczę Smile

, no i oczywiście tradycyjnie - Ania z Zielonego Wzgórza. a jeszcze tak trochę z innej paczki, oglądaliście film Moja dziewczyna? NA końca, zawsze, ale to zawsze ryczę.

Taak!
Oglądałam i też płakałam Wink

Na "Ani" nie da sie nie płakać Very Happy

I na "Siedmioro Australijczyków", jak ona umiera... ;(

Czy nie sądzicie, że za dużo tych książek?

Ja jeszcze teraz na "Niani w Nowym Yorku" płaczę.
Tych rodziców to bym wystrzelała chyba po kolei.