Co po gimnazjum?

Hiszpańska jest czteroletnia? Wink

To akurat mi się w tej klasie strasznie podoba, bo człowiek sobie wydłuża czas liceum Wink

A już zdecydowana jesteś....?

No, ja muszę do 15 czerwca dać odpowiedź, czy decyduję się na tę szkołę w Stanach. Specjalnie się tak umówiłam, zeby znać wyniki egzaminów... Sama nie wiem, co robić Confused

Ta do której idę nie jest czteroletnia. Bo jest dwyjęzyczna hiszpańska, ale rekrutację robią tylko z jednego gimnazjum, gdzie był hiszpański. Ja idę do zwyczajnej lignwistycznej, oprócz hiszpańskiego, rozszerzona historia i polski.

czyli czeka cię trudna decyzja, będąc na twoim miejscu nie wiem co bym wybrała, takie pocieszenie ^^

Aaa...

Ale to i tak fajnie, bo ja np. uwielbiam hiszpański, jego brzmienie i wogóle Wink

Tak się ostatnio zastanawiałam, mam czas do zalogowania jeszcze tylko przyszły tydzień i w ogóle zawieźć te papiery. do mnie to w ogóle nie dociera ^^.

Ha, ja już dawno złożyłam Wink

Dziewczyny też Wink

Ale i u mnie i u nich w klasach jest mnóstwo osób, które twierdzą, że zostawią to na ostatni moment Wink

No i wielu czeka na wyniki egzaminów.

Ja jeszcze przed 30 maja złożyłam, bo do dwujęzycznych trzeba wcześniej Wink

Za niecałe 24 godziny koniec roku szkolego. Bu.

edit.
A ty, Aleno, w końcu będzie w LO w Gdańsku, czy w Krakowie?

Oj, nawet nic mi nie mów, strasznie mnie to smuci, że już koniec Sad

A ja ostatecznie złożyłam podania do liceum w Krakowie, ale jest jeszcze opcja, że wyjadę do Gdańska po pierwszej klasie, do klasy IB w Topolówce, albo w Trójce w Gdyni (tylko nie wiem, czy tam przyjmują też ludzi z zewnątrz?), bo w Krakowie tylko jedna szkoła oferuje taką maturę i jest prywatna Confused

Ciołek.
W Gdańsku uczą się najlepsi Very Happy

Oficjalnie jestem już absolwentką gimnazjum. To takie smutne.
Całe zakończenie zaczęło się wczoraj równo o piątej. Było przekazanie sztandaru drugim (teraz trzecim) klasom (oczywiście od początku coś musiało pójść źle, więc zapomnieliśmy, że szarfa z prawego ramienia na lewe i założyliśmy odwrotnie, potem przeba było zmieniać, a efekcie czego staliśmy chyba z pięć minut się śmialiśmy ^^), potem wręczenie świadectw, nagród, podziękowań rodzicom itp. itd., a na samym końcu, przedstawienie w całości zrobione przez chłopaków z mojej klasy (scenariusz, reżyseria, rekwizyty, przebrania) - śmiesznie było, że szok ^^. A potem do klas. Po odebraniu dokumentów, reszty świadect, czyli części oficjalnej, wszyscy zebraliśmy się w kółko, z naszą panią w środku. Zaśpiewaliśmy jej sto lat, daliśmy prezent. Ona się wzruszyła, my się wzruszliśmy, rodzice się wzruszyli. Moja mam powiedziała potem, że była prawdziwie rodzinna atmosfera. Potem już tylko w koło krążyły chusteczki.
Jeśli o mnie chodzi, to nie chciałam za bardzo płakać. Ale kiedy zobaczyłam na jednej z książek (każdy dostawał na pamiątkę od pani, w każdej była indywidualna dedykacja) kolegi "za poczucie humoru, którego będzie nam wszystkim brakowało" normalnie nie wytrzymałam. Bo rozumiecie, ten czas przeszły "będzie brakowało"...
A na koniec przed szkołą zrobiliśmy sobie pamiątkowe zdjęcie.
I nawet jeśli z większością się dzisiaj w szkole widziałam, to nie zmienia faktu, że coś się skończyło. Trzy lata gimnazjum, podobno najgorszego etapu edukacji. Podobno. Skończyła się IIIb i pewien etap w naszym życiu. Najgorsze, że pozostały już tylko wspomnienia. I obietnica spotkania pierwszego września z naszą panią Smile

.

To dokładnie, jak u mnie.
Trzecie klasy miały zakończenie osobno, więc to też inaczej.
Rozdanie świadectw, podsumowanie egzaminów, chwalenie i tak dalej, a potem do klas, gdzie spędziliśmy chyba trzy godziny - zdjęcia; rozdanie nagród; wspomnienia. No, wy to wiecie.
Nie umiałam wyjść z naszej sali. Zrobiłam jej zdjęcie, kiedy była pusta i dopiero wtedy zaczęłam płakać. Potem nie umiałam wyjść z sali, tak po prostu. A jeszcze tak wypadło, że to ja miałam zamknąć salę i po prostu cała zapłakana wyszłam.
Potem poszliśmy do McDonaldsa i tam sobie płakaliśmy, gadaliśmy. Ale w sumie tutaj to ja się powstrzymywałam i wszystkie się dziwiły, jak ja to zrobiłam, że nie płaczę.
A wróciłam do domu i ryczałam ładnych parę godzin.
Naprawdę mi szkoda, że to koniec. Definitywny koniec.
Nawet jeśli będziemy się spotykać - już nie jako klasa.
To już się skończyło.

I co, żadna się na V nie zdecydowała...?

Najwidoczniej nie, biedactwo Very Happy

Bały się kocenia Very Happy

ale ponoc V ma niefajna atmosfere w szkole ;/ tzn. ze ida jakies wykrety i z rzadka sie normalny czlek trafaia.

Ej, niekoniecznie! Znam kilka osób z piątki i więksozść jest ok. Jedyny minus dla mnie - mnóstwo tam osób z de la Salle'a, a jakoś ta szkoła mi na nerwy działa!